با سلام خدمت تمامی دوستان عزیز امیدوارم که طاعات و عبادات همگی مورد قبول حضرت حق قرار گرفته باشد! در این شبهای عزیز ما را هم از دعای خیرتان فراموش نکنید. چند روزی است که المپیک لندن رو در شبکه های سه و بویژه شبکه ورزش پیگیر هستیم و شاهد قهرمانی برخی از ملی پوشان در رشته های وزنه برداری، کشتی فرنگی، دو میدانی، کشتی آزاد و تکواندو بوده ایم ما در این رشته ها بسیار امیدوار بودیم که مدال کسب کنیم و این امیدواری نیز دور از ذهن نبود چرا که ما همیشه در ورزش های انفرادی بهتر از گروهی عمل کرده ایم بنابراین سرمایه گذاری روی رشته های انفرادی به نظر من بهتر از گروهی و مخصوصا فوتبال است که این همه پول خرجش می کنند آخرش هم به هیچ جا نمی رسد از قراردادهای میلیاردی برخی از آقایان نیز با خبر هستیم. ان شا الله که مسئولین فکری بیاندیشند تا به ورزشهای انفرادی توجه بیشتری شود. 

  صحبت از ورزش رزمی تکواندوست، ورزشی که از سوی کشور کره جنوبی به المپیک معرفی شد و بعد از طی دوره آزمایشی بصورت رسمی در لیست ورزشهای المپیک قرار گرفت. ورزش تکواندو در ایران گسترش خوبی داشته و حتی در برخی از مسابقات ایرانیها گوی سبقت را از کره ایی ها ربوده اند. درخشش قهرمانانی همچون فریبرز عسگری، مجید افلاکی، هادی ساعی و ... در مسابقات مختلف ما را متوقع ساخت که در این المپیک حتماً دو مدال طلا و یک برنز به دست می آوریم ولی سرنوشت طور دیگری رقم خورد و ماحصل تلاش تیم تکواندو کشورمان فقط یک مدال نقره بود که توسط آقای محمد باقری معتمد به دست آمد و آقای یوسف کرمی و خانم سوسن حاجی پور نیز حذف شدند و مدالی کسب نکردند به نظر من دلایل این شکستها می تواند به شرح زیر باشد:

1- استفاده هوگوی الکترونیکی برای اولین بار در مسابقات و توجیه نبودن ورزشکاران ما!!

2- استفاده از ضربات آپ دولیا چاگی یک امتیازی بصورت بسیار زیاد و حرفه ایی ولی کم قدرت از سوی بازیکنان ما که تاثیر در کسب امتیاز نداشت.

3- عدم استفاده از ضربات بالا مانند (پاکات نریاچاگی و دولیا چاگی و ممدولیا چاگی) از سوی ورزشکاران ما و بر عکس استفاده حریفان از این ضربات بصورت زیاد (همانطور که شاهد بودیم حریفان یوسف کرمی چها تا ضربه بالا رها کردند 2 تای آن شانسی به سر یوسف خورد و 6 امتیاز گرفتند در صورتیکه یوسف فقط به هوگوی حریف ضربه می زد و اینطور به نظر می رسید که گرفتن امتیاز از هوگوی الکترونیکی بسیار سخت باشد).

4- به نظر می رسید در راند سوم (کرمی و باقری معتمد) مبارزه خیلی معمولی به نمایش گذاشتند بطوریکه هر بیننده ایی فکر می کرد اینها از حریف امتیاز کسب کرده و جلوتر هستند. در صورتیکه در راند سوم بازیکن باید اینقدر توجیه شده باشد که خودش را به آب و آتیش بزند چون چیزی برای از دست دادن، ندارد و باید نهایت تلاش خود را نموده و از ضربات بالا استفاده کند که متاسفانه چنین نبود.

5- مربیان می بایست قبل از مسابقات و در دوران اردو روی این نکته تاکید می کردند که بچه ها باید بیشتر روی سر و صورت حریفان کار کنند نه منطقه هوگو چون هوگو دست داوران نبود و بصورت الکترونیکی عمل می کرد و با توجه به تجربیات الکترونیکی، خیلی هم نباید به این تکنولوژی اطمینان کرد مخصوصا در امر قضاوت ورزشی!!!

در پایان از تمامی ورزشکارانی که برای کشور تلاش کردند چه آنانی که مدال آوردند و دل مردم را شاد کردند و چه آنانی که متاسفانه نتوانستند دل مردم را شاد کنند و مدالی بر گردنشان آویخته نشد، تشکر و قدردانی می نمایم. خداوند متعال نگهدار خودشان و خانواده هایشان باشد ان شا الله